Spectrumlezing
Description
Op internationaal niveau gaan debatten over migrantenvrouwen vaak over vrijheid en empowerment. Hierin worden deze vrouwen vaak beschouwd als passieve slachtoffers van mannen, het patriarchaat en religie. Centraal in deze discoursen is de noodzaak hen te moeten redden, versterken of onderwijzen om beter in de samenleving te passen. Deze voorstellingen hebben geleid tot een consensus in het Westen: dat vooral moslimvrouwen gered moeten worden, wat wordt gepropageerd door mensenrechtengroeperingen, liberale feministen, rechtse politiek en de media. In de Belgische nationale context van gezinshereniging en huwelijksmigratie geldt dat migrantenvrouwen verondersteld worden door hun echtgenoten, familie en/of religie te worden tegengehouden of beperkt om te integreren en deel te nemen aan (reguliere) inburgering en cursussen Nederlands, wat hun zelfbeschikking zowel als echtgenotes en als burgers ontkent. Bovendien wordt aangenomen dat hun persoonlijke keuzes om moeder te worden hun positie als passieve burgers vergroten. Verder zouden ze door het moederschap weinig tijd hebben om te investeren in inburgeringscursussen, vooral omdat kinderopvang een belangrijke financiële en culturele drempel is. Aangezien deze representaties en beleidslijnen vaak niet gebaseerd zijn op nauwkeurig onderzoek waarbij deze migrantenvrouwen al dan niet rechtstreeks worden geraadpleegd, heeft dit onderzoek tot doel deze kennislacune op te vullen. Dit door de gegenderde representaties en beleidsvisies over huwelijksmigratie enerzijds en hun eigen verhalen, geleefde ervaringen en verlangens anderzijds samen te brengen, zoals verwoord door migrantenvrouwen zelf. Een ander doel is om erachter te komen hoe deze Marokkaanse migrantenvrouwen vroeger en nu precies navigeren in deze structuren als affectieve migrantenmoeders, en wat de rol van religie daarin kan zijn.
Program
Donderdag 20/03 van 14.15 tot 16.30 uur
Remarks
Info en inschrijven: website
